پیش از این علاقه مندان به آموزش آرایشگری و انتخاب حرفه ی شغلی آرایشگری به دلیل نبودن محیط آکادمیک آموزشی در این زمینه ناچار به کارورزی طولانی مدت در آرایشگاه ها بودند و در این مدت زمان بسیار کمی برای یادگیری عملی و تخصصی به آن ها اختصاص می یافت. همچنین هزینه های آموزش آرایشگران بسیار سنگین و زمان یادگیری طولانی مدت بود و نهایتا با توجه به اینکه مدرک معتبری نیز از این دوره دریافت نمی کردند ناچار به گذراندن مراحل طولانی مدت سلسله مراتبی شغلی مانند دستیاری بودند تا بتوانند در حرفه ی موردنظر خود مشغول به کار شوند. همچنین علاقه مندان ساکن شهرستان های کوچک و دوردست تر نیز شرایط یادگیری برایشان بسیار سختتر و حتی گاهی غیر ممکن بود . همه این موارد سبب دشواری مسیر آموزش آرایشگری حرفه ایی شده بود و حتی گاها باعث دلسردی و کناره گیری هنرجویان از این هدف می گردید